Oyamın Adı Şiiri - Fidan Bulut

Babaannem iğne oyası yapardı,
El emeği göz nuru nevinden
İncecik ipeği büker
Ne de yakıştırırdı iğneye.
Gözlükleri kalındı anlıyorum şimdi........
Ben de seni bana öyle işlemiştim.
Oyamın adı
Saçının tek teline hasret olmamalıydı.
Cam gibiydi sevgimiz oysa
Saf temiz önü arkası aydınlık.
Sabahı iple çeker
Akşamı mahcup beklerdim.
Tarladan hasadımızı
Bahçeden ürünümüzü
Çocuklarımız gibi toplardık.
Sırt sırta verip duru suya
Umutlarımızı yollardık.
Çiçekler bize açar
Kuşlar bize şakır sanırken
Bir deste kağıda satmışsın sevdayı
Yüreğimde cam kırıkları onları da anlıyorum şimdi...........