Hayat bana vurmaya alıştı
Ben hep vurulmaya.
Ben iyi,ben söylemez,ben sabırlı.
Benden başka kim çeker,
Dünyanın kahrını.
Dünya mı yalan?
İnsanlar mı yalan?
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Rabbim çekemiyeceğimiz yükü omuzlarımıza yüklemezmiş.. güzel satırların sahibi Şenay hanımı kutluyorum.
hER ŞEY YALAN AMA YİNEDE ALLAH BİZİM HEYECANIMIZI BİTİRMESİN HEYECAN BİTERSE ÖMÜR BİTER KUTLARIM ŞENAY HANIM
Duruma göre bazen her ikisi de yalan... Hele siz dürüstseniz bu yalanlar daha çok batar gözünüze....
Son kısım hiçbir şeye değmeyeceğini anlatan bir atasözüyle ne kadar özdeşleşmiş.. 'Mal da yalan mülk de yalan. gel biraz da sen oyalan!'
Önemli olan hayatın geçiciliğini yakalayabilmek, dünyaya bu gözle bakabilmek...
Kısacık şiire bir yaşam felsefesi sığmış.... Kutlarım Şenay Hanım... Sevgilerimle..
'Çekene yük çok' Şenay Hanım..
Hele 'iyi, sabırlı, ağzı var dili yok' olanlara..
Onlar çalışsın, üretsin, gönül alsın.. Diğerleri de oyalansın..
Ne zamana kadar?
Tebrikler şiire ve size..
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta