Oyalama oyalama,
Sade kalsın oyalama.
Sonra pişman olursun bak,
Beni gayri oyalama.
Oyalama oyalama,
İplik iplik oyalama,
Senin de ömrün bitiyor,
Sen kendini oyalama.
Oyalama oyalama,
Aday olda oy alama.
Sevmiyorsan söyle artık,
Boşa beni oyalama.
Enschede/09.02.1998
Ramazan AteşKayıt Tarihi : 5.2.2009 04:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Oyalıyor Oyalıyor, oyalıyor, Nakış nakış oyalıyor. Nakış falan hep bahane, O kendini oyalıyor. Oyalıyor oyalıyor, Mendilini oyalıyor. Ömrüm geçip gidiyor da, Beni hala oyalıyor. Ramazan Ateş/Enschede/09.02.1998
![Ramazan Ateş](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/05/oyalama-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!