Yer gök birleşir
Ufkumun çizgisinde
Depreşir hasretim
Gün doğumunda başlar
Sana susuzluğum
Her tan atışında yeniden
Yeniden, yeniden…
Sana hasretim
Sonsuz
Susuz
Kimliksiz
Kimsesiz
Her batışında Güneş
Her gün batımında
Sana yeniden sevdalanır bu yürek
Odsuz
Ateşsiz
Külsüz
Dumansız
Yanar, yanar kavrulurum…
Oy sevdiceğim, oy kurban
Kulun kölen olayım demiyorum
Çoktan kulunum
Üç otuz paraya kölen…
Sildin benliğimi
Yok, ettin beni
Hiçbir şey vardan yok olmaz
Sen beni bir pula sattın
Sen beni yok ettin
Nefessiz ettin
Cansız ettin
Şah damarımdan vurdun da
Kansız ettin…
Oy sevdiceğim, oy kurban
Şimdi yeniden yarat beni
Ana rahmine düşür de
Yeniden
Yeniden
Yeniden doğur beni
Hasretini al
Sevdanla yoğur beni
Aşkının ateşi ile pişir
Yeniden, yeniden
Yeniden yarat beni…
Şiir - Mehmet DOĞAN.
02 / 08 / 2011 – Ayvalık.
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta