OY SANDIKTAKİ GİBİ DURMUYORMUŞ
Seçim günü yaklaştıkça korkum artıyor uykularım kaçıyordu. Nasıl kaçmasın kütükler taşınıyor, taşınmayan kütüklere seçmen üstüne seçmen aşılanıyordu.
Ya benim kütük de taşınmışsa? Ya benim kütüğe de seçmen aşılanmışsa? Oy vatandaşlık hakkıydı. Hele hele benim oyum… Benim oyum tek varlığımdı. Oyuna sahip olmayan vatanına nasıl sahip çıkar? Sahip çıkmalıydım oyuma.
Oturuyor kalkıyor tıklıyordum ‘’ https://secmen.ysk.gov.tr/ysk/secmenBilgiYurtici.jsp’’’yi. Her tıklayışta bir şükür çekiyordum. ‘’ Şükür oyum duruyor yerinde.’’
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla