Karşı dağların dumanı kat kat olmuş
Kar yağmış, güller sararıp solmuş
Şakıyıp ötmüyor al gülün bülbül
Soğuk kış günü bağı, bahçeyi vurmuş
Oy kış gelmiş, sere-serpe kar yağıyor
Her yer ayaz altında, içim üşüyor
Dağların nazlı ceylanı, sevdiceğim
Günlerdir başımda bir bela dönüyor
Ah güzelim ah! Boran, duman bitmiyor
Artık kar, kış geldi, dallar gül vermiyor
Vah bu ne haldir dal, dalcıklar kurumuş
Al güller dökülmüş, bülbüller ötmüyor
Of aman! Her yere dert, keder dolmuş
Dağlara, ovalara kar, tipi vurmuş
Ey bahar yolu bekleyen güzel sevda
Gözünden akan yaşlar sel sel olmuş
Şu bağ, bahçe, yaylalar kar ile doldu
Yere yapraklar döküldü, güller soldu
Of artık bülbüllerde ötmüyor gayri
Oy ömrüm gün karardı, güneşim söndü
Mehmet Çobanoğlu
26.10.2018
İstanbul
Kayıt Tarihi : 27.10.2018 13:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Çobanoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/10/27/oy-omrum-icim-usuyor.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!