Oy Karadeniz Şiiri - İsmail Ersin Dalgıç

Temmuz ayı.
Düşüncelisin.
İzmir’e gözyaşı mı olacaksın,
Nafile.

Hiişt hiişt dedim, hadi gel.
Yalnızsın.

Gece gündüz beraberdik,
O bana güldü, ben ona el salladım.

Üstünden kalkmayan bulutlar,
Hemen kaynaştılar.

Yaz yağmuru denecek şekilde,
Doğanın bin bir rengine, Karadeniz’e

İnce giysilerle,
Sudan çıkmış balık gibiyim.

Katıksız insanımızın,
Cömertliğine benzer.

Bulut,
Yağmur,
Kısa pantolonla ben,
Deniz,
Bahtiyarız.

İsmail Ersin Dalgıç

30 Temmuz,2004