Oy Hakkı Şiiri - Celil Taş

aloooo....
aloo..
kiminle görüşüyorum?
neee! ..
ankara mı?
kimim mi ben?
ben mi?
ayda döryüzbin liraya talim yapan
evle iş yeri arasında talim yapan
sabah, öğlen, akşam
acımtrak zeytine
kuru ekmeğe dosstca bakan
sabahtan akşama kadar toz yutan
sosyal hakları olmayan
tertemiz, yemyeşil
kelepçesiz, küfürsüz
bir dünya isteyen
ve bazende birşeyler yazmaya çalışan
ahmedim, mehmedim
hasanım, hüseyinim
aliyim, veliyim
seni rahatsız edecek kadar da deliyim
nemi emrediyorum! ..
ahhaa! ...
vallahi çok ayıp ediyorsun ankara
ben kim olam
sana emredem
düşer mi haddime emretmek
ne mi istiyorum?
ahh... ankara ah...
ne istemiyorum ki;
ben bir hayat istiyorum
şöyle ucuz tarafından olsun
alo! ...
alooooo! ...
hatlarmı karıştı yoksa
yoksa hastamısın ankara sesin kısık geliyor
ahh... çok üzüldüm(!)
neden tedavi olmuyorsun
nasılsa hüston bedeva bakıyor bize
tamam, tamam uzatmıyorum
şeyyy... ben bir hayat istiyorum
ucuz yollu olsun
biliyorsun ankara
ete hasret kaldık
kahkahada atamıyoruz bir kilo pirzola yerine geçsin
kuru fasülye tam kasıntı oldu
tennezül edipte lütfetmiyor sofralarımıza
yeşil soğana da bakamaz olduk
gözlerimiz yaşarıyor
yani acıda olmasın hayat
ata yadigarı kırmızı mercimekte
çalmıyor artık kapımızı
ahh... ankara ahh..
aloo..
aloooo...
alooooooooo....