Oy Deniz Şiiri - Erdal İrfan

Kurutma beni bu aşkın yolunda beklerken
Sulamak için çok su ararsın
Ama bulamazsın
Çünkü içimdeki ateşin yaktı
Kor oldum
Bir orman gibi yanıyorum yaz sıcağında

Ay çıkar geceden Mehtaba
Gül ver bana Bahar say her günümü
Seni beklerim her gece söz verdiğim yerde
Nevizade de
Yorgo amcam köpoğlu mezesini bu gece en güzelinden yapmış
Ben otururum camın önünde
Ay çıkar geceme diklemesine…

Ben Nevizade İmroz dayım Yorgo’nun mezelerinde
Ama kendimi Bodrum’da sanıyorum
Dalıyorum hayaline gülüm
Ben bir Beşiktaş sahilinde üç çay içerim
Bir Harem garajının hemen arkasında
Otobüsünü kaçırmış yolcuyum
Asmalı Köşk te şiir okuyorum haykırır gibi
Ama hep Yorgo nun mezelerindeyim
Beklerim sen belki gelirsin diye…

Nur yüzüne düşsün sevdiğim Ay bu gece yine
Bir televizyonun sabah programında bul kendini
İster sen yönet istersen otur koltuğuna seyret
Ama sevgiyi
Ama aşkı
Ama yarınları
Hep bil
Hep sevgiye saygılı ol…

Nefesimi saldım bu gece
Beşiktaş sahillerinde boğazın akıntısına
Kurumadan dudaklarım tükürüksüz
Deniz
Oy Deniz
Sen bütün suları birleştirirsin
İster Beşiktaş’tan salınsan da
İstersen İzmir Lasera da bir kadeh içiminde
İster sen Bodrum da
Yor kendini sen Mecidiye köyün
Gayrettepe’nin
Balmumcunun kalabalık trafiğinde
Eksoz dumanında
Ama sev
Sevmeyi hep bil…

Kral yüreğim Gül açar
Her mevsimi Bahar bilir
Bütün mevsimleri Deniz’e bırakır…

Nevizade de İmroz’dayım ben
Yorgo nasihatlerinde
Bekliyorum gelirsin diye…

Erdal İrfan …………..Kral Sergin