Oy benim yaralı yanım, Halepçe’m
Susma, anlat bize çektiğin acıları, gördüğün zulümleri
Maruz bırakıldığın vicdansızlıkları.
Anlat bağıra çağıra anlat
Analarının göğüslerinde can veren bebekleri
Son nefeslerini acıyla veren babaları, anaları, bacıları, oğulları
Anlat bize ciğerleri yakan o kokunun aldığı canları
Çaresizce kanat çırpan beyaz kelebeklerin yaşama arzularını
Anlat ki, tüm insanlık duysun nasıl bir vicdansızlığın yaşatıldığını
Nice binlerce güzelliğin tarumar edildiğini bilsinler
Yerin, göğün, dağın, taşın, ciğerlerin parçalandığını
Gencecik fidanların köklerinden söküldüğünü
Zambak kokulu gülümseyişlerin katledildiğini görsünler.
Ey benim göz bebeğim Halepçe’m
Senin için gözyaşı dökmeyecek gözümden utanırım.
Sen susma, daima haykır ki
Unutursak kalbimiz kurusun…
Kayıt Tarihi : 16.3.2015 11:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Halepçe bir insanlığın katlinin kahrolasıca adıdır. Bir insanlığın yok oluşunun adıdır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!