Oy Benim Güzel Yurdum Şiiri - Ahmet Emer

sağ sol çatışması çıkartıldı önce devrildi nice fidanlar
göl delirdi deniz coştu ırmaklar dondurdu suyun kanını
ağrıdı gecenin kasıkları rengi yırtık yağdı yağmurun
göz pınarlarımızdan yağdı yağmadı bulutlardan
bir sinsi sıçan kemirir ensemizi omurilikten
çıkmadı acısı çıkmaz da öksüz yetim dulluktan
çıkamadı bir türlü saklandığı güllük' ten katil
çıksaydı zaten yiyecekti paparayı isotlu
er geç gevşeyecek sıkılı dişlerimiz unutmasın
unutulur mu hiç beslememek için astığı çentikli

ardından mezhep çatışmaları ile sınadılar neyse
döndüler döndükçe can tazelendi kollar kementlendi
yıldı ama deniz rüzgardan sakladı dalgasını köpüğünü
tuz oldu bembeyaz güneşe durdu sahilde
zaman ve yıldız kayacak göz kapaklarımızdan
tuz yakacak yüreklerimizi mitralden içeri sızılı diye
katlanıp haksızlıklara sineye çektiler mevsimleri
kendi düşlerini görmek için uyudular seherlere

etnik ayrımcılığa baş vurdular bu kez
kimlikler karıştı ast üst çıktı subay astsubay gibi
dağlara çağrıldı kör kara kışta çakal sürüleri
mavzer mavzer inlediler göle döndürdüler kanı
aç işsiz sadaka dilenmektense yitik zamanlarda
verilen bir tutam çıra ile umut ateşi yaktılar sözde
bilemediler gece neden kara gün de yüreklerinde
oy oğul vay anam kınalı bacım asırlık çınar babam
haykırttılar dağlara karşı dağ yankılandı pusuda
göremediler güneşin sarı sıcağını zından uykuda
göremezler de çıkmazsa çakal mağarasından
hançerleri yüreğimizin tam bağrında saplı kaldı

kemalistler ile dincilerde sıra şimdi kapıştırdıkları
attılar sattılar peşkeş çektiler verdiler de verdiler
tarihi ayağa kaldırdılar uykusundan kendileri uyur
örttüler üstünü kara petrole batırılmış çaputla
unuttuk gülüşleri boğazımızda düğüm zehir zıkkım
kendilerinin sevinçleri serçe sürüsü
bizim nefesimiz martı çığlığı vapur dumanında
yeter dedi bir yiğit in aşağı ayıkla bitini
biter mi ayıklamakla hangi birisini
çiseleyen yağmurda gökkuşağı oldu yiğidim
birden patladı yıldırımlar gök gürledi hasedinden
ne dalga koydu ne köpük vurdu kıyıya rüzgar
kıçına şap sürülen eşek attan hızlı gidermiş meğer
dörtnala giden atı geçtiler rüzgar hızında
bol yıldızlı mavi atlasın kızıllarından medet umdular
elifi büyük artıyı boynuna taktılar fatiha ile
bilemediler cami duvarına işeyen köpeği döverler
hem keldiler hem fodul karakasbenlik yaktılar ocağı
düşünemediler yanan ocak söner mi kolay bağrımda
satılmışlardı on paraya gelgit yüzleri ile ay ışığında
ektiler tohumlarını kin ve nefretin düşmanlığın
ne hukuk dinlediler ne guguk baş kaldırtmaya
çeliği kesmeye çalıştılar küflü demirle nafile

çığlık çığlık martı olduk duymadılar
gözlerimizin ışığında yunmadılar bakmadıklarından
baksalar da göremezlerdi ya katarakttılar
ne edelim kendi düşen ağlamaz
bıçak sıyrıldı kınından
bari canlar yanmasa sönmese ocaklar hıncından
bir an önce kurulsa mağşer helal etsek hakkımızı
değilse ölemezler ölseler gömülemezler
ört kara petrole batırılmış çaputu ört ki ölem

ey bop'çular coniler petrol kuyusu katranları
yetmez sizin bol yıldızınız benim bir tek ayla yıldızıma
unutma çek elini kalbimden ciğerimden
biliriz dostluğunu (!) doğan geceden kara günden
biliriz ki unutmadık unutmayız
çek elini elimden! ..