OY BENİM DEREYE İNMİŞ CEYLANIM
Ne de çok sevgiydik bir zaman
Öpülmeye hazır bebek gibiydik her an
Ve biribirimizin sıcaklığıyla uyanan
Hem de ne güzel sevgili
Sığmazdı yere göğe yüreğimize yaşanan
Baharda badem gibiydik
Bir Allahlık adem...
Tüm renklerini kokularını sorgusuz sualsiz
Abıhayat edip sunan.
En güzel yanlarımızdır alınan
Çalınan en güzel anılarımız
Oy benim çiçek uçururken
Oy benim su içerken vurulmuşluğum oy
Kim silkeledi dallarımızı bizim
Köklü kayalardan kopan
Taşlar gibi
Boşluğa yuvarlanır
Her bencillikte içimizdeki çocuk
Nasıl da örselenir, iç geçirir
Kalan yanımız bilseniz
Korkulara kuşkulara teslim olur güvercin yanımız
Kurudukça kanımız
Eli koynundalığımız kalır geriye
Yer demir, gök bakır
Dört yanı deniz
Oy benim hallarımın
Oy benim dallarımın türküsü
Şimdi sen hangi oyunun piyonusun
Hangi günahın öyküsü
Gecelere ağladım
Riyayı
Mış gibi sevgileri
Kayaların guz yüzünde
Yosunlar büyüttüm gözyaşımla
Bir ağaç gibi devrildim
Her ihanette
O yüreğimdeki siz
Bir zamanlar ne de güzeldiniz
Hani renksiz mevsimlerin
Siyah beyaz resimleri vardır bilirsin
Nasıl da yoksullaştı o güzelim bahçe
Yaban otlar basmış da şimdi
Yılanlar gezer içinde.
Ürkek bir serçe su içer gibi
O güzelim şiir
Oy benim sabi yanım
Oy benim kınalı kuzum
Şimdi sen hangi kârın servetin adağı
Hangi sahtekârın şehvetin kurbanısın
Ne yoldaş yoldaş gibi
Ne o kardeş kardeş gibi
Sevinin canisi
Yüreğimdeki civildeyen kuşun uçarcı katili
Yaşatmak için o delişmen çocuğu
Kaçkere sardım kanatlarını bir bilsen.
Kimini öldürdüler
Kimi de dallarımdan ikişer üçer uçup gittiler
Oy benim ürkekliğim
Oy benim meri kekliğim oy
Şimdi sen kimin kafesinin kekliğisin
Bir bilsen sizi ne hallere getirdiler
Her kırılmalarım neleri alıp götürdüler
Müzede gördüğün eski bir çömlek gibi
Sırları döküldüler
Şimdi sizi
Ne o yolumuzu kesen çiğdemler
Ne baharda açan yaban eriği
Ne de o güz gülleri tanır
Çoğaldıkça azalan
Tükettikçe tükenen
Yığdıkça yoksullaşan
O sevgililer şimdi acınacak haldeler.
Çocukluğum büyüdüğüne utanır
Bilmem ki
Hangi söz merhemdir yarama
Sil baştan başlanır mı
O gül açımı
O çiçek uçurumu zamanlarına
Neler yaşardık sizinle bir bilsen
Adını verirdim şiirime şarkılarıma.
Bilirim
Barış da sevgi de iki kişiliktir ama
Bu halinle sen bir hiçsin
Kendini boşuna arama
O üstüne bastığın çiçek
Bir daha sana günaydın mı diyecek gülerek
Bilir misin
Şu seyriyen el
Titreyen beden
Biraz sonra belki de son kez atacak o yürek
Her sözü de ama diye bağlama
Aması maması yok bunun
Sen zalimin
Sen zulmün
Sen ölümün neresindesin
Oy benim acıyan yanım
Oy benim dereye inmiş ceylanım
Sevilmek için sevgiyi harcamak mı gerek
Mahmut Nazik 31 12 2011 Mersin
Mahmut NazikKayıt Tarihi : 31.12.2011 02:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Oy benim dereye inmiş ceylanım
Sevilmek için sevgiyi harcamak mı gerek
Yazıklar olsun sevgiyi harcayanlara diyesim geldi şu mısraları okuyunca..
Hüzünlü sorgulayışlar..Hüzünlü ve sitemkar bir iç ses...
yüreğiniz dert görmesin Mahmut Bey..En derin saygılarımla...
Yer demir, gök bakır
Dört yanı deniz
***
Başlı başına bir başlıkta roman fikrimce bu seçkin sözler.
Öylesi akıcı ve bir o kadar da filmsi bir şiirdi ki Şair'im;
Son cümlenizde sorduğunuz sorunun cevabında takılı kaldı aklım okuduğum çok güzel bir sözü anımsayarak :
'Kabuğunu koparmadan ne bir elmayı soyabildim,
Ne de iyileştirebildim bir yaramı.
Ama karşıma çıkınca kızmadım hiç elma kurduna,
Bendim çünkü bıçağı saplayan onun yurduna.'
Bazen hatalarımızı bildiğimiz halde bundan dönüşü, deneyimleyemiyoruz her nedense...
Yaşamamız gerekiyormuş diyerek avutuyoruz kendimizi naif bir şekilde.
Çok çok güzeldi, Gönül'den kutlarken sevgim yüklü saygılarımla derlediğim çiçekleri bırakıyorum yürek enginlerinize.
+10
Çoook ama çoookk teşekkürler Gönül hanım.
Sevgiler saygılar dost selamlar
TÜM YORUMLAR (33)