Ağlattın, inlettin hiç güldürmedin..
Yüzümü yüzüne büründürmedin..
Bırakıp giderken sürün mü dedin?
Ana, bir zalimin ahı var bende,
İşte ben böyleyim, dövün dur sen de…
Harap etti çiçeğimi gülümü,
Yıkılmazdım, bu dert büktü belimi.
Saramadım boşta koydu elimi,
Ana ben söyleyim, sen hemen ağla,
Ağla da gönlümü bir de sen dağla…
Kaderime saydım bu akibeti,
Feleğin ikrama yoktu niyeti;
Gel beraber ödeyelim diyeti,
Benim sarfedecek kuru canım var,
Ana iflah etmez ağrır yanım var.
Denk düşmüyor zayıf halim akranla..
Derdim uyuşmuyor usla izanla..
Gayri yaşar oldum vehimle zanla;
Anam yüreğine korlar düşmesin,
İçimin nurudur şefkatli sesin…
Kayıt Tarihi : 2.12.2016 01:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!