Aklıma düştükçe gözlerim dolar.
Tutuşur bedenim yanar oy anam.
Gönül etrafımda hep seni arar.
Resimlerin rengi solar oy anam.
Senin kadar kimse anlamaz beni.
Dönülmez mi gittiğin yerden geri.
Hiç gülmedi yüzüm daha gideli.
Şu Dünya başımda döner oy anam.
Devrildi üstüme dağlar kalkmıyor.
Saplandı kalbime hasret çıkmıyor.
Ağlasam da göz yaşlarım akmıyor.
Gözlerimin feri söner oy anam.
Ana yavrusunu koyup gider mi.
Kara topraklara minnet eder mi.
Mekan güzel yerin senin Cennet mi.
Bari düşte selam gönder oy anam.
Yokluğun çok acı ben dayanamam.
Kokun burnumdan gitmiyor hiç anam.
Bütün dertlerden bu daha berk yaman.
Üşüyorum içim donar oy anam.
Kayıt Tarihi : 28.5.2015 20:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Uzun 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/05/28/oy-anam-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!