Ben derdimi hekimlere danıştım.
Çaresi yokmuş bu derdin oy aman.
Canımı saçına bağlayıp astım.
Bana fermanımı verdin oy aman.
Mapus oldu bana kara gözlerin.
Kirpiğin saplandı yarası derin.
Kursun gibi ağır geldi sözlerin.
Sen benim kanıma girdin oy aman.
Kesildim ben ekmekten sudan aştan.
Usandım bu Adana dan Maraştan.
Sanma ki bedenim demirden taştan.
Öldürücü yerden vurdun oy aman.
Böyle ansız çekip gitmek mi olur.
Söyle niye bu kin bu nefret gurur.
Demedim kimseye içimde durur.
Ne aradın nede sordun oy aman.
Bunca hatıralar bunca anılar.
Tama nice büyük yeminimiz var.
Benim ahım bir gün senide tutar.
Bir kalemde nasıl sildin oy aman.
Kayıt Tarihi : 28.6.2015 11:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!