Bu Dünyanın sefası az, ama çok cefası var,
Ömür denen doğumdan, öldüğün güne kadar,
Dünya malı senin olsa, bilmem ki neye yarar,
Mevki, makam, mal ile göçüp giden övünsün.
Gönlünden çıkarda at, haset, gurur, kibiri,
Namert olma, mert olda, düşün yetim, fakiri,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta