Övünmek gibi olmasin...sevdim mi cok fena severim,sakız gibi yapışırım kalbine,çıkmam yıkamakla zor leke gibi beklerim,ancak göz yasi temizler beni onuda yıkarsan aciyla. övünmek gibi olmasin gece yatağıma uzaninca gözlerimi tavana diker hayaller kurarım yasanmamış guzel hayaller...Domino taşı gibidir hayallerim biri yıkılınca hepsi gider.
övünmek gibi olmasın kimse tam gidemez benden bir bumerang gibi döner dolaşır gelir bana, lütfen yanlış anlama...övünmek gibi olmasın laf söyletmem yanımda ki insana, yabancı da olsa...övünmek gibi olmasın once kendime bakarım bir sonra saydırırım etrafa,anlam çıkarmam her şeyden kendimce,ben böyleyim ama nasıl görünürüm bilemem senin gönlünce...
Övünmek gibi olmasin kolay kokay unutmam hic bir seyi,sökemem kahretsin ki içinden mıh gibi tutarım aklımda...ovunmek gibi olsun bu defa hic sevmem ovunmeyi,mutevazi bir aska razıdır yüreğim ama bunu anlamayanlara da farklıdır dileğim..(d) övünmek gibi olmasın sensizlikle korkutamazsın beni (dibini gördüm) ben o sınavı çoktan geçtim...(d) övünmeyi severim acıyla hüzün benim gözlerimde hep vardi.Bunu ilk görenleri bilirim. O yüzden acır böyle yüreğim, övünmek gibi olmasın ben müsaadenle artık evime döneyim
Kayıt Tarihi : 21.7.2014 23:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
saçmalamaca...can sıkınt
