Övündük Durduk Şiiri - Ayhan Kocabay

Hakikat bilmeden,hep insanlıkla
Örnek olamadan övündük durduk
Cehaletle dolup ,boş adamlıkla
Hakikat dolmadan övündük durduk

Örnek olamadan, biz insanlığa
Kavgalarla düştük,hep karanlığa
Dem vurup durduk ta,hep adamlığa
Sonra dize vurup,dövündük durduk

Yedik bir birimiz,yalan Dünyada
İnsanlar perişan talan Dünyada
Var mı ki süresiz kalan Dünyada
Kaybederken yolu,avunduk durduk

Mazlum sızlanırken acı çekerken
Düşman içimize fitne ekerken
Zalim insafsızca, ciğer sökerken
Üzülecek hale sevindik durduk

Uğraşmak niye ki,kardeşlik varken
Dünyada bir sürü,kalleşlik varken
Demeyelim hala,daha çok erken
İç işten geçtikçe,sövündük durduk

Kendi içimizde,düşmanlık neden
Emanet değil mi,sana bu beden
Allah'a gidecek, gelen ve giden
Yanlışı boşuna ,savunduk durduk

Ayhan Kocabay
1.11.2017