çağıl çağıl ırmaklardır akar içimde deli dolu şiirlerim
yurdum insanları, öfke, acı, özlemlerim, sevinçlerim
gözleri karanlığa çakan şimşek, boynu kuğu sevgilim
imbatların serinliği, denizlerin türküleriyle yıkanır içim
övselerde, yerselerde acı, tatlı şiirlerim benim alın terim
yalpalar, düşer kalkarım sevinçten, kederden mi içmişim?
bilinmezki; aşk sağnakları altında sırılsıklam biriyim
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
