bu topraklarda
sürülerce
otlayan
geviş getiren
eti sütü
yapağısı
derisi
ve
gerisi
olan
uysal evcil
hayvanım ben
adım gavurcada
ovis aries
kendi dilimde
koyun…
ellerinde baton’ları
üstlerinde smokinleri
bizlere dönük sırtları
acemi çobanlar
güdüsündeyim
Beethoven’in
beşinci senfonisini
kaval çalar
maval dinletirler
var olduğumuzdan beri
sahnesiz
perdesiz
dekorsuz
suflörsüz
sürünün ortasında
orta oyununun
iki ayaklı
sessiz oyuncusu zuhuriyim
adım gavurcada
ovis aries
kendi dilimde
koyun…
bu memlekette
üç koyun
güdemeyen
çobanların
elinde yaşayan
sıra dışı
bir koyunum
biraz da ayrık otuyum
bu nedenledir
benim
bulunmadığım
yerlerde
keçiye Abdurrahman çelebi
denmesi
adım gavurcada
ovis aries
kendi dilimde
koyun…
“şeyini şey ettiğim şeyi”
köçeklik erdeminde
bense
yaşama derdinde
atalarımız
sürüden ayrılanı kurt kapar
tembihi
bir kulaktan girip
öbür kulağımdan çıkar
andavallı
tren bakışlı
budala
şaşkın
aptal
ve
davarın tekiyim
adım gavurcada
ovis aries
kendi dilimde
koyun…
“üç koyun güdemezler”
diyen
baş güdücü/müz
var ya!
haklıdır belki de? !
bu coğrafyanın
milyonlarca koyunu
beş yüz elli koyun
güdemeyenler/in
elindedir
oy(un) u
adım gavurcada
ovis aries
kendi dilimde
koyun…
10 Ocak 2010 Kaleiçi/ ANTALYA
Hasan Can BenerKayıt Tarihi : 31.8.2012 13:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)