Övgü, yergi Şiiri - Kemal Tekir

Bütün insanlar hayatta,
Kabul görmek onaylanmak ister.
Bu yüzden, övgüden hoşlanır,
Yergiden pek hoşlanmayız.

Övgü ve yergi aynı şeydir,
Diye düşünerek her zaman.
Herkesi memnun etmek için,
Çabalamaktan vazgeçelim.

Yüzde yetmiş oy alıp,
Bir seçimi kazansak ta.
Yüzde otuzun bizi,
İstemediği gerçeği.

Bize haddimizi bildirir,
Aileden, çevreden.
Birlikte çalıştığımız kişilerden,
Alacağımız beğeni notları da.

Böyle değil mi çoğunlukla,
Herkesin yaşamında.
Kendine özgü düşünceleri vardır,
Düşünceler uyuşmayabilir.

Çoğumuz bu olguyu biliriz,
Fakat bu olguya karşıda.
Direniriz durmadan,
Onaylanmadığımızı anlayınca.

Kırılırız, kızarız,
Hayal kırıklığı yaşarız.
Herkesin onayını,
Alamayacağımız gerçeğini.

Kabullendiğimiz zaman,
Yaşamımız kolaylaşır.
Baştan onaylanmamayı,
Göze alıp direnmezsek.

Hayatımıza karşı sağlıklı,
Bakış açısı getiririz.
Beğenilmediğimiz zaman,
Kendi kendimize biz.

Bak yine olmadı,
Fakat hiç sorun değil.
Diye olgunlukla karşılarız,
Onaylandığımız zaman da.

Bizim için sürpriz olur,
Minnet duymaya başlarız.
Hayat zıtlıklarla dolu,
İyi, kötü, doğru, yanlış.

Onaylanmak, reddedilmek,
Hepimizin yaşamının.
Vazgeçilmez parçaları,
Hayatın ayrıntıları.