TURGUT ALTUNSOY YORUMU
Fısıltıyla Başlayan Direniş
“Sen olmasan, eskiler unutulurdu…” Bu cümle, teşekkür değil – gönle fırlatılmış bir çığlıktır. Taşeli'nin bir eteğinde dudaktan dökülmeyen nice hikâye satıra sığınmak için Altunsoy’un dudağına yağar.
Kaybolan Geleneğin İz Sürümü
Saz yok ama fısıltı var. Düğün yok ama hayal var. Altunsoy’un sözlerinde toplumsal belleğin kenarda unutulmuş danteli titreşir. Ve bu titreşim taşta yazı olur artık.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta