Övgü Şiiri - Menekşe Gülay

ömrümce tanımadım senin gibi birini.
yüzüne vurmuştu sanki, kalbinin güzelliği.
hayatın acımasızlığını biranda hissettim.
yine de gülümsüyordu
herşeye meydan okuyan gözlerin.
sevgi doluydun kırılmıştın yıllara..
herkesin derdini, yüklemiştin sırtına.
öyle sevgisiz yaşamıştın ki hayatın boyunca.
seni tanıyana kadar,
dertleri de zevk edinmiştin yıllarca.
hiçkimsenin dostluğuna inanmamış,
küsmüstün şu zalim hayata.
ismin gibi aydınlıktı yüzün, sevgi doluydu
gözlerin.
kimseyi sevmemiş, ama çok sevilmiştin.
görünüşün heybetli, mağrurdu hareketlerin.
hele tatlı dilin, bir ömre bedeldi sanki.
kibarlığın, zarifliğin dillere destan,
yardımseverliğin ise, kıskanılacak gibi.
senin gerçek dostun olmak,
senin tarafından sevilmekte gururdu
benim için.