Ovala Yalnızlığı Dökülsün Saçlarımız

Durup bekleriz, uzak limanları taşır gölgemiz
Issızlaşır denizin yakamozu sigaralar yan yana
Rüzgâr devamlı içinden çıkan dumanı kovalar
Kediler sadece senin kollarında ilahi bir mevzuya erişir.
Kimse yosun kokusundaki masumiyeti bilmez,
Gerçi bende bilmezdim seni hissedince şuramda,
Yalnızlık – yokluk – ıssızlık,
Ardı ardına sıralanır susmayan çocuklar sanki,
Ovala yalnızlığı dağılsın sesimiz,
Yanaklarımız donuk ve soğuk uzaklaştırıcı dumandan,
Anlamını yitirir nefesimiz.
Selamların ne haberlerin umuda dayalı etkisi pasifleşir
İnsanlıktaki dans eylemini sürdüremez pasarofça antlaşması
Pastoral bir şiir tarafından boynumuz incinir
Kokuna değer beyaz güvercinler
Atlara karşı koşarız atlar ki mübarektir
Anlayış sende üç kez beyazlaşıp güzelleşir