Ovada Hüzün Var Şiiri - Mehmet Macit

Ovada Hüzün Var

Hasretim doğaya, birde aşkına,
İkisin burada, bulmaya geldim.
Büyülü ovada, döndüm şaşkına,
Yaramı saracak, hülyaya geldim.

Oturdum yavaşça, daldım ovaya,
Soğuktan üşümüş, kuşları başka.
Haykırmak istedim, baktım Sema’ya,
Bulutlar ağlıyor, umutsuz aşka.

Ovanın kasvetli, gizli elleri,
Siyah bir kalemle, ruhum çiziyor.
Umutsuz yürekte, aşkın izleri,
Aklıma geldikçe, Ben’i eziyor.

Kış çiçeği açmış, şebnem yaprakta,
Soğuk ayazlarda, umut arıyor.
Yaralı yüreğim, Sen’den uzakta,
Aşkın ayazları, canım yakıyor.

Yüreğim acısı, yansır ovaya,
Hangi yana baksan, orda bir yanım.
Yalnızlık sızısı, dolmuş yaraya,
Değdikçe kanatır, coşar hicranım.

Yağmur var inceden, yürüdüm biraz,
Her taraf derinden, toprak kokuyor.
Hasretim kokuna, etmem itiraz,
Bekledim sesini, dilin susuyor.

Çamurlar içinde, gezdim kayarak,
Sen’siz kalan canda, Ben’i aradım.
Bedenim olacak, bir avuç toprak,
Özüme varmadan, Sen’i aradım.

‘’ özümüz bir avuç toprak’’

Mehmet Macit
25.12.2012
İzmir

Mehmet Macit
Kayıt Tarihi : 27.12.2011 10:37:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mehmet Macit