Bir zamanlar Amik Gölü varmış. Sazlıklarında kuşlar gezer, sularında balıklar yüzermiş. Sakın masal anlatıyor sanmayın...!
Yüksekten, ovayı seyrediyordum. Alevler yükselen, yanan tarlalara bakınca üzüldüm ve sonra, aklım yanlışlar silsilesinin en başına gitti. Ben görmemiştim tabi, babam söylemişti. Babamın çocukluğu Amik Gölü’nde bir adada geçmiş.
Bu ada, şimdi Baldıran köyü, eskiden Baldıran Höyüğü'ymüş. Amik Gölü’nde çeşit çeşit göçmen kuş varmış. Babam, Amik Gölü’nde adını bilmediği daha sonra da, televizyonda dahi görmediği, kuş çeşitleri olduğunu anlatırdı.
Balık çeşidi de oldukça bolmuş, bazen öyle büyük balık olurmuş ki, kayığa çekmeye zorlanırmış insanlar. Köyden Kırıkhan’a kayıkla gidilirmiş. Sâdece yaz aylarında gölün bazı yerlerinde sular çekilir, yerinde, kamış, bedri ve kındıra gibi göl bitkileri kalırmış. Buralar âdeta balta girmemiş ormanları andırırmış, ancak hayvanların gide/gele iz yaptığı yerlerden yürüyebilirmiş insanlar.
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
