Öv beni Şiiri - Ferhat Koçoğlu

Öv beni kader öv
Sığdıramadı beni ne yer ne gök
Kursağımda bıraktı bir lokma ekmeği
Öğretti bana böyle acı böyle dert çekmeyi

Öv beni kardeş öv
Eğer kalleşlik mertlik ise
Al beni döv
Hani ne çabuk düştü gözlerinden bu yaş
Bir figan kopar yarına
Koyma taş üstünde taş

Öv beni durgun su öv
Taş atıp bulandırmadım temiz yüzünü
Huysuzlaştı geceler
Sarmaş dolaş saatler
Kırılmadık bir kalbim vardı
Onu da kırdı faydasız vaatler

Öv beni musalla öv
Dünyaya ait birşey yok üstümde gör
Teneşire bile hicranımla yattım
Yalana dilsiz kaldım harama kör

Öv beni kara toprak öv
Ölüm bu senaryoda jön
Bir kara perde iner gözlerime
Bilinmez Bu hangi yön
Yün yastık değil sapıtma taşı
Başını vurduğun an herşey biter