Öv Beni, Öveyim Seni Şiiri - Nihat Malkoç

Düzen böyle aziz dostum!
Öv beni, öveyim seni!
Yalakalaradır kastım
Öv beni, öveyim seni!

Her ne varsa bozuk özde
Ar, namus kalmadı yüzde
Samimiyet yoktur sözde
Öv beni, öveyim seni!

Çoğu konuşurken boşa...
Su karışır pişen aşa
Vicdanlar dönmüştür taşa
Öv beni, öveyim seni!

Başlarımız perişandır
İşlerimiz perişandır
Düşlerimiz perişandır
Öv beni, öveyim seni!

Yanlış cepte ellerimiz
Boşa döner dillerimiz
Değişmiyor hâllerimiz
Öv beni, öveyim seni!

Bitti, bitecek pilimiz
Kokmuyor gonca gülümüz
Boşa dönüyor dilimiz
Öv beni, öveyim seni!

Altını verdik samana
Samanı verdik dumana
Nasıl geldik bu zamana
Öv beni, öveyim seni!

Dillerden damlamıyor bal
Kırıldı meyve veren dal
Önüne koy bir kazan yal
Öv beni, öveyim seni!

Översen övülürsün can!
Söversen sövülürsün can!
Seversen sevilirsin can!
Öv beni, öveyim seni!

Gelen giden gönül yıktı
Canlar dalkavuktan bıktı
Her şeyin çivisi çıktı
Öv beni, öveyim seni!

Ağızlar özlerken arpa...
Büzemezsin, değil torba
İşlerimiz sardı sarpa
Öv beni, öveyim seni!

Hileler karıştırılır
Düşmanlar barıştırılır
Zekâlar yarıştırılır
Öv beni, öveyim seni!

Kirlettik ellerimizi
Kanattık güllerimizi
Boşladık dillerimizi
Öv beni, öveyim seni!

Översen destek bulursun
Kendinde istek bulursun
Övmezsen köstek bulursun
Öv beni, öveyim seni!

Boğulur yalanda yüzen
Düşer uçurumda gezen
Böyle gitmez bu kör düzen
Öv beni, öveyim seni!

Aldatan çok, aldanan çok
Söz vardır, sözün eri yok
Karnımız bu lâflara tok
Öv beni, öveyim seni!

Sırnaşıktır dört bir yanı
Beş para eylemez kanı
Alçaklığın sloganı
"Öv beni, öveyim seni!"

Hakikat mumu eriyor
Herkes her şeyi görüyor
Bu işler böyle yürüyor
Öv beni, öveyim seni!

Canıma tak etti gayri
Çok bunaldık, yetti gayri
Samimiyet bitti gayri
Öv beni, öveyim seni!