şehrin tek düzeliğinde ölüler ve diriler,
ölüler dirilmişti, sağır ve dilsiz...
herşey öldü denmişti.
ardın sıra peşinden koşacağım gölgemi arıyordum,
onu öldürmüşlerdi.
ölüler diriliyordu dirileri öldürüyordu,
ben dinliyordum, dilsizler konuşuyordu,
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta