Otuzundan sonra düştü,
İlk ölüm korkusu yüreğime...
Yaşanan hayatın,
Ve insanların;
Ölümlü olduğuna daha çok inandım.
Değdikçe düşüncelerim,
Çöken uygarlıkların külüne.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
