Otuzüç Yaş Şiiri - Ensar Cevval

''Bir Eylül'e ithafen''

Otuz üç yaşındayım
yolun yarısına iki adımlı
otuz üç adımlı basamaktayım
Hz.isa'nın yaşındayım göklere yükselirken
israfil sur'a üflediği zaman
Arafat da toplanacağımız yaştayım.
Beyaz ve siyahların buluştuğu baş;
suların ılıdığı yaz gölgesiyim.

Otuzüç yaşındayım
uzun çöllerden kopmuş kum misali
ne yurdumu bilmekteyim, tarif edeyim
ne de geçmişimden bir remiz aklımda
bir dalga gibi kıyılarını dövdüm hayatın
yorulduğum zamanlar oldu, dinlendim
sevdalandığım zamanlar oldu, yoruldum

Kaç yıldız kaydı ben yokken
kaç yıldız uyandı ben uyurken

Otuz üç yaşındayım
başaklar boy verip sararmaya başladı
coşkun sular yavaşlıyor yokuş aşağı inerken
ben sevdim lafzı maziye karıştı.
mantık arıyorsun artık yeni aşklarında
yirmisinde tadına doyum olmayan sevdalar
yağmurlarda bir bakış için erkete bekleyişler
şimdi yerini sessiz buluşmalara bıraktı.

Artık o coşkun su değilim
çağıl çağıl çağlayan, yaz serinliğinde
artık ıradı sevdalar, gönül bahçemden
bir bağ bozumu, sular coşmaz sinemde
ne çok yürekte yangınlar çıkardım dumansız,
ne çok yürekler yaktı yüreğimi amansız,
ne çok eller avuçlarımda eridi,
ne çok avuçlarda yüreğim.

Geriye dönüp de bir pişmanlık arıyor insan
hükümranlık kadar uzun bu zamanda
sorgular öze dönük; acaba ne noksan?
söylenmemişler yoğun çizgili, yüreklerde
ince çatlaklar oluşsa da duvarlarında
kurumuş, pıhtılaşmış kızıl tanecikler
artık ilk günkü gibi ağrıtmıyor.

Otuzüç yaşındayım
yaşadığım günlerden kalan tek pişmanlığım
tuttuğum avuçları erken bırakmamdı.
Dolu dolu yaşadığım bir yarı yoldu bıraktığım
Keşke dediğim anlar çok olsa da
Yaşandı, gitti tüm güzellikleri ile
Otuz üç güzel yaş, yaşanmalı
Her yaşın güzelliği gibi
Önemli olan yaşayabilmek
Yaşadığını sindirebilmektir inandığım.

Anlık duygusallığımda döküldü..affola..