-esmerdi...tütündü...şiirdi biraz,
kalabalığı evimize çağıran adam..
yırtıktı gökler o vakitler..
mayıstı..seldi..çamurdu;
sene bin dokuz yüz doksan iki..
bir bunalgın bahar,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
