Otuzbeş Yarısı Sanırdı Yolun

Otuzbeş yarısı sanırdı yolun,
Delikanlı sayılmazdı ama
Ne cevher fayda etti
Ne de yardımı oldu bir kulun
Yirmibirinde gidiverdi, rahmetli

Umutlarına yağarken kar,
Bu dünya gelirdi dar
Şöyle söylerdi peder;
Kötüler yaşar da hep iyiler gider!
Elbet bunda bir yanlışlık var.

Zamanla her şey unutulur,
Kimler geldi geçti iyisi zor bulunur
Nerede umutlarımızı çalan?
Her gecenin ardı elbet sabah olur,
Sonsuzun karanlık olduğu yalan.

Hayal meyal kalan hatıralar,
Gelecek, bir gün gelecek
Milletimiz aydınlığa erecek,
Umutlarımıza yetmez bu satırlar,
Saklayın onları çalmasınlar.

Vurmuşken güneşin kızılı bulutlara,
Gelse mahşerin dört atlısı,
Yıkılsa binaların bin katlısı,
Gençliğe emanetse vatan,
Kimse gem vuramaz bu umutlara.

Dökülür onca yaprak, mevsim sonbahar
Kış da gelse, yağsa kar
Saymayın bu kaçıncı cenaze
Dokunmayın acılar çok taze,
Her gidenin ardında binlercesi var.

Bilirsin, bu herkesin başında,
Bilmem nerede kaç yaşında,
Dünyada sürmesin saltanat
Özgürlüğe uçan her kanat,
Savaşın yazılacak mezar taşında