Otuz yıl önce terk etmiştin beni. Hâlâ aşığım sana.
Anımsa nasıl öpmüştüm cansız dudaklarını boşuna?
Sekiz çocuğumuz olacaktı, ama yalnızca biri geldi dünyaya.
Sefalet ve acıyla lanetlenmişti sürgün yaşamı.
Aşkımız kaya gibiydi, boynu bükük çiçek tarhları değil.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta