Bu gördüğüm ben miyim ?
Yoksa aynanın karşısında gördüğüm,
Benden kalan yansımalar mı ?
Çok öğrendim, çok dövündüm,
Kendime bir gelecek sunarım diye.
Şimdi toprağın altından laleler,
Bana bakıp gülümsüyorlar,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta