Otuz Yaş Şiiri - Zeynel Kuday

Eriştim güzelliğin solduğu mevsimlere.
Kuruyan hayallerim yeşermeyecek tekrar.
Terk edip gitti beni hiç dönmemek üzere,
Göz kırpıp açana dek yiten yirmili yaşlar.

Yıkılan gençliğimin enkazı altındayım.
Ömür orta yaş denen perdeyi aralıyor.
Kalbim bir kum saati, atışı geri sayım.
Tükeniyor seneler, zamanım daralıyor.

Kapıyı açmadıkça kırmaya niyetlenen,
Bir alacaklı gibi boynumda kenetlenen,
Ölümün soğuk eli çözülmüyor yakamdan.

Bir bastona yaslanan sağlığım topallıyor.
Ve gemiyi kaçırmış yolcu gibi arkamdan,
Ağlamaklı gözlerle gençliğim el sallıyor.

(2019)