Otuz üç Şiiri - Yusuf Işık 3

OTUZ ÜÇ -ANAMA AÇIK MEKTUP-

otuz üçe kadar sayarken
daralan
yorulan yüreğim
otuz üç koca yılı
nasıl sayabilir ki
bunca zaman
karanlık odalarda yatarken
ve çürürken gün be gün
sanmayasın ki
gözümü yollardan ayırdım
tabutunda tek bir çivi olamazken
uçmaya hakkım olmadığını da
bilecek kadar büyüdüm
sen ki
güçlülerin egemen olduğu
sinsi ve kalleş dünyada
yaşamın dar sokaklarında
çare ararken
onulmaz dertlerine
körebe oynamanın sırası mıydı
bilmez misin
ben korkarım karanlıktan
onun içindir ki
aynı beyaz odalarda
senden bir canın da
azraille rus ruleti oynayacağını
düşünemezdin bile
beni daha iyi dinlemelisin
çünkü
ben senden büyüğüm artık
hem de beş koca sene
bu iyi mi kötü mü
bilemiyorum elbette
yaşadıkça
dikenli yollarında ömrümün
göreceğim
öğreneceğim ana
bir fırsatını bulur da
kaçarsan eğer
parmaklıksız toprak damlardan
otuz üç sene de
anlatacak
ne çok şeyin biriktiğini de
anlayacaksın hasretim ana..30.11.2013