Seninle otuz yedi yıldır hayat denizinde seyir halindeyiz.
Bugün bu limanı otuz sekizinci kez gördük.
Bu limanı birinci kez gördüğümüzde ne kadar güzeldi.
Gemide yetiştik.
Gemilerde yetişiyorlar.
Ama zaman içinde üretim,
Eğitim,
Farklılaştı.
Verilen eğitim,
Bir üçgendi.
Birinci kenar ev,
İkinci kenar mahalle,
Üçüncü kenar okuldu.
Şimdi evlerde eğitim belki iyi olsa bile,
Mahalle kalmadı.
İnsanlar ağaç yaprağı gibi koptu.
Bağlantı kalmadı.
Okul desen,
Sen eğitimin içindensin.
Onun da son dişe dokunur hali,
Sen ve senin emsallerin oldunuz emekli,
Müzede aldı yerini.
Sen de,
Ben de,
Ne sınavlara girdik.
Okulda da,
Hayat yolunda da,
Bunu anlamak için fazla uzağa gerek yok.
Bizim kuşak son.
Ve sonrası,
Gerçek annelerin yetiştiği,
Ve gerçek anneler yetiştirdiği,
Bireyler dileğiyle,
Senin ve tüm annelerin,
Anneler günü kutlu olsun.
Kayıt Tarihi : 12.5.2018 22:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!