Otuz Ocak, otuz yıl, otuz da dost

OTUZ OCAK, OTUZ YIL, OTUZ DA DOST

Sona erdi hasret kavuştular bak
Otuz Ocak, otuz yıl, otuz da dost
Kabul olunurmuş adansa adak
Otuz Ocak, otuz yıl, otuz da dost

‘Dedeoğlu’ gönül koyunca işe
Dostları arayıp durdu peş peşe
Bulunan her dostta ayrı pür neşe
Otuz Ocak, otuz yıl, otuz da dost

Yürümez bu iş sade fikir ile
Bir bilenle verilmeli el ele
‘Karakaş’ plan sundu: “-böyleyken böyle”
Otuz Ocak, otuz yıl, otuz da dost

Ay, gün ve yıl bir olmuşken bu zaman
Bahane çoksa da yılmadı bir an
Gayret Aydoslu’dan, takdir Allah’tan
Otuz Ocak, otuz yıl, otuz da dost

Slogan da hazırdı, “otuz da otuz”
Görülen şu, geçmiş kulağı boynuz
Yollara düştüler çorsuz çocuksuz
Otuz Ocak, otuz yıl, otuz da dost

Kimi dağ başından kimi sahilden
Çıkıp geldiler hepsi ayrı ilden
Vefa gösterdiler içten, gönülden
Otuz Ocak, otuz yıl, otuz da dost

Kapı açtı otuz dosta Osmancık
Sohbetler samimi, candan, sıcacık
Kimi dede olmuş kimi babacık
Otuz Ocak, otuz yıl, otuz da dost

Halil, sen de tarih düş güzel güne
Her yıl yenilensin günü gününe
Sevgi eklesinler dostluk üstüne
Otuz Ocak, otuz yıl, otuz da dost

30/01/2016