Binlerce şehitler verdi bu ülke,
Bu kadar basit mi herşey.
Otuz kupona alınmadı bu vatan
Mazisi var bu güzel ülkemin.
Kulağa ne kadar kolay geliyor,
Her tarafı satmak,talan,dolan,
Kar eden kuruluşlarını üstelik,
Yiyin efendiler yiyin,bolca yiyin,
Bir daha yiyin,bir daha yiyin,
Yetmedi eş,dost,akrabalara da yedirin,
Nasıl olsa sizin devriniz,
Nasıl olsa yetki sizin,mühür sizde,
Şu Çanakkaledeki iki yırtık elbiseli tayyareci asker var ya,
Her yerde resimleri olan,sadece onlara bakın yeter,
O zamanki mönüye bakın o da yeter,
Ne şartlarda kazanılmış bu zaferler,
Ne yokluklar altında,ekmeksiz içilen çorbalar,
Sadece su ile geçiştirilen öğünler,
Kazma,kürekle,sabanla kazanılan savaşlar,
O zaman teknoloji nerde,teçhizat nerde,
Sadece gönüllerde olan iman,inanç hasletleri,
Birde Atatürk gibi inanmış liderin ardında,
Şu söze bakın hele,bunu dünyada kaç kişi diyebilir?
Ben size savaşmayı değil,ölmeyi emrediyorum diye.
Bir duygu yoğunluğunda,İstanbul
Harun Reşit TığlıKayıt Tarihi : 30.12.2007 12:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ahhh,bu güzel ülkemi peşkeş çekenler,yiyenler,yedirenler,maziyi unutup,günü zokkayla doldurarak geçirenler,bir gün gelir bunun hesabını tüyü bitmemiş yetimlere verirsiniz...

TÜM YORUMLAR (2)