Otuz İki Saçmalaması Şiiri - Engin Yılmaz 2

Bu kadar gülümsemek fazla mı?
Halbuki daha yeni başlamıştım
Olmadı,
Baştan...

Kızılay'dan eve minibüs kalmadı
Yine belediye tıkışması, aman yeni, otobüsle gitmek lazım
Ve nihayet "serseri" kimliğime bürünüyorum
Bu saatte eve mi gelinir?
O zamanlar gelinmezdi
Karanlık, bir sis bulutu gibi çökerdi Ankara'nın üzerine
Çakır keyif gelirdik eve içmeden
Gülümsememiz içtendi
Yalnızlığın yol yordamı bulunurdu da
"Merhaba" bile derdik

Yaş almışız
"Yaşlanma" demiyorum artık
Ne de olsa daha otuz iki
Ankara'nın griliğinden uzak,
Yeşilin tonu bir uğrak noktasında
Azıcık siyah tonu olan maviliğe "deniz" diyoruz
Görünce manzarasını, gülümsüyoruz
Fakat güzel bir yalnızlık
Derinliği var
Ya da bize öyle geliyor

Bu kadar gülümseme fazla değil mi?
Çok hüzünleniyoruz
Gülümsemek yapmacık kalıyor hüzünlü suratlarda
Güzel bir son beklesin artık bizi
Yalnız ölmeyelim

3 EYLÜL 2020-PERŞEMBE
arhavi/artvin
saat: 01.40