Otuz ekim on dört elli bir İzmir

Gezinirken girdabın içinde yüzyıllar
Bakıyorum
Bakıyorum
Görmüyorum
Duymuyorum
Donuyorum
Gökyüzünden yağan korkunç panik ayaklarımın altında karıncalar
Çatılarda oynaşan kiremitlerde uçan martı çığlıkları
Kargaşada patlayan korkunun gözyaşları gözyaşlarından insanlar
İnsanların acizliği bilinçsizliğinde çok bilmişliği dedikodu şükürlüğünde dualar
Ritimsizce dans eden ağaçlar evler arabalar insanlar
Öğrenci kızların çığlıkları çığlıklarda korkular korkularda çaresizlik
Önümdeki polis bayandan telefonda konuşurken düşen yağmurlar
Bulutlarda fırtınalar rüzgarlarda insan sesleri insanlarda sessizlik
Bitmeyen yollar kabaran denizler yüz yılarda kaybolanlar
Seslerle aranan analar babalar çocuklar çocuklarda sümüklü pınarlar
Son nefesin umutsuzluğunda umuda çığlık koşuları
Gürültülerden yansıyan ölüm sessizliği
Sonrası
Biterken yitenler gidenlerin sevaplarında
Günahkarların utanmazlığı ve timsahların gözyaşları
30 EKİM 2020 İZMİR