Otuz Dördüncü Sultan Şiiri - Tahsin Koç

Abdülhamit Han; Ey Ulu Hakan!
Baktın çağlara hatta geleceğe
Dayandın zulmün ve zalimlerin şerrine
Ürkmedin, korkmadın, kaçmadın bir an
Lâlâ oldun nice siyaset dehalarına
Harici güçler ve yerli güçler yıkamadı seni
Ah! Ah! Sen neydin; Ey Ulu Hakan
Maalesef bilmediler, senin kıymetini
İsyan ettirildiler, o yerli işbirlikçilerini
Dinlemediler senin, o doğru sözünü
Hatayı kendilerinde değil, sende gördüler
Asiler, zalimlere, hep uşaklık yaptılar?
Ne desen, ne söylesen boştu onlara?
Ey Ulu Hakan! Ey Abdülhamit Han!
Yollar okullar açtın, hastaneler yaptın
Ulaşılamayan yerler, kalmadı ulaştın
Lojistik destek verdin, Müslüman Milletlerine
Usanmadan bıkmadan, yardım ettin gariplere
Sahipsiz kimselere sahip çıktın, onlara hami oldun
Uzak yakın demedin, gösterdin gücünü kuvvetini
Lakin yinede yaranamadın; Ey Hakan o asi kullara?
Ta.. Mekke’yi Mükerrmeye, Medine’yi Münevvere ye
Ayrılık çeşmesinden tren yolu yaptın; Tâ Hicaza raylar döşettin
Niçin ümmetin birliği ve rahatı için?
Ecnebiler senin yaptırdığın tren yolundan, rahatsız oldular
Yazıklar olsun senin karşına çıkan, o yerli işbirlikçilere
Uşaklık yaptılar, o mendebur batı hayranları
Lakin bazıları pişman oldular; Tevfik Rıza gibi?
Ulu Hakan; Sen Filistin toprağını vermedin çok direndin
Hala Filistin kan ağlıyor; Sultanım gülmedi yüzü?
Ama senden otuz dokuz yıl sonra, devlet oldu o devletsizler
Kan ağlıyor; Ortadoğu Arapyarımadası, bir baksan haline?
Adeta her petrol kuyusunun başına,” kurdular bir devlet”
Ne acınacak halimiz var; Başını kaldır bir bak; Ey Ulu Hakan!..
Tahsin KOÇ
Tiran-13.05.2017