Otuz Bin Yıl Sonra Şiiri - Hasan Kahya

Hızlıca koştu bacakları ayak uçlarına kadar olan mesafeyi günü olan biraz daha yaklaştı içine sordu kapıda ki kişiye sen miydin burada oturan benden önce diye. Sevgi anlaşmak değildi dedi. Kapanan kapılar yüzüne. şaşırdı. Durdu,düşündü tekrar başladı dönerek yine. Bir an için sevdi o kadını nedeni yoktan vardır diye. Bazen küçük bir an için ömür bile verilir diye mırıldandı içine. Koştu evine döndü durdu yatağında o gece. söyledi her keze duysunlar diye. Güneş otuz bin yıl sonra tekrar doğarsa yine arardım seni diyerekten. Rüyamda ölü olsam da bile. Çabaladı durdu boşuna sancağında o gece bazen küçük bir an için ömür bile verilir diye... otuz bin yıl sonra hikayenin başlangıç kısmı. Hasan Kahya