Geldik Otuz beş Yaşına
Geldik otuz beş yaşına
Yolun yarısı ise eğer,
Dante de bilememiş
Nefesle bittiğini ömrün.
Ne feryat ne figan fayda eder
Kim der ki son gün olmayacak bugün.
Dünya şekillenmiş çağlar boyunca
Yüzler ve alınlarda izler de kalacak elbet
İnsan bu etten ve kemikten
İşleyen demir ışıldar ama
Zaman da onu eskitecek nihayet.
Bir bir gelen aklar ağartacaksa sadece başı
Kalmadı ise geçen zamandan bir nebze olgunluk
Ömrünü bir hamal gibi beyhude taşı
Bir iz bırakmayacaksan boşuna bu yorgunluk
Bırak uğraşları, boşuna çekme bari eziyet.
Ruhla bedeni kavramak bu kadar zor mu?
Çamur ve nuru karıştırma gel insaf et biraz
Verilmiş değeri inkâr doğru mu?
Çabasız bir işe yaramaz kupkuru niyaz
Getirmez giden zamanı ne mal-mülk ne de gözyaşı
Hasan ÖZÜNAL/1990
Kayıt Tarihi : 30.10.2018 21:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!