Yirmi Üç Yaş
Yolun yarısı otuz beş değil üstat.
Yirmi üç yaş yarısı eder ömrün.
Yalan değil bu sözüm,
Bizzat senden gördüm.
Aslında sende biliyordun,
Dante’nin yalanı çeldi aklını.
O da yolun sonunu getiremedi,
Anlattığı cehennem aldı canını.
Hayıflandığın aynalar güzel gösterir beni
Körpe gençliğimse bakmaz yüzüne
Taze vücudum ışık isterde
Bildiğim her şey karanlık üzerine.
İlk aşk değil üstat, yarasıdır kalıcı.
Ne kırgınlık ne sevgi ne acı.
Fakat doğru tüm dostluklar
Sahte, düzenbaz ve yalancı.
Gökyüzünde renk mi varmış?
Şimdi görüyorum yüzünün çilli olduğunu
Batan güneşte keramet varmış
Karanlıkta umut olduğunu
Sadece korkusuzlar anlarmış
Biliriz ölümün yaşamak olduğunu
Ölü mavinin vefasız bekçileriyiz
Bizler zifiri karanlık olduğunu
Kabullenmeyen siyahın aydınlık gençleriyiz.
Kayıt Tarihi : 12.3.2023 01:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Otuz Beş Yaş Şiirine İthaf...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!