Otuz Beş Yaş Özeti Şiiri - Zinnur Aldaş

Yirmi dokuz nisan bin dokuz yüz seksen,
Geldim dünyaya vura vura döşüme.
Hayallerim hep kalsada biraz noksan,
Geldim yolun yarısı "OTUZBEŞİM"e.
...
Çocuktum;büyüyüp adam olacaktım,
Yani ilim ve irfanla dolacaktım,
Hayatın sırrı ne,onu bulacaktım,
Esrârlı manalar girerdi düşüme.
...
İlkokulda pek parlak ve çalışkandım,
Kitaplara o zamandan alışkındım,
Ne yaramaz ne haylaz ne bulaşkandım,
Bakardım okulda hep kendi işime.
...
İlme olan şu sevdam kesmedi hiç hız,
Okunan Kur'andı en sevdiğim lafız,
Onbeşine varınca olmuştum hafız,
Amcalar namaz kılıyordu peşime.
...
Derken imam-hatipli oluvermiştik,
Bir anda sınıflara doluvermiştik,
Yirmi sekiz şubatla soluvermiştik,
Bir hüzün çökmüştü gülüşüme.
...
Başladı köyde hayat mücadelesi,
Gözyaşlarıma karıştı ezan sesi,
Nasip ne ise oydu,yoktu ötesi,
Köylerde kalmak gitmesede hoşuma.
...
Açıktan olsada okudum ilitam,
Öğretmenlik için oldu diploma tam,
Yıllar sonra sofrada şöyle bir tutam,
Mutluluk çeşnisi girmisti aşıma.
...
Umuttur hayata bağlı en sağlam ip,
Ömür iniş ve çıkışlarla dolu hep,
Çoğu zaman olur ağlamana sebep,
Ne olmazlar geldi yaşarken başıma.
...
Şiire başlamıştım onyedisinde,
Şiir var mı acep kabrin ötesinde?
Ölünce dostlarım "Râzıydık" desinde,
"Meçhûl bir şâir" yazın mezar taşıma.