Otuz beş Şiiri - Büşra İlhan

Bırakıp gitmek
Ya kaybetmek kendini dar bir odanın içinde
Ya da bir köşeyi dönerken rastlamak kendine
Karanfillerin en kırmızı rengini çalıp iliştirmek bir yere
Bırakıp gitmek
Ya sığdırıp avuçlarının arasına başını
Ya elleri sırtına bağlayıp
Umursamaz ve güçlüce yollar yollar arşınlayıp
Bir aynada denk gelmek kendine
Saygıyla selamlamak
Yalnızca kendini kovalamak
Ve kendini kovalarken defalarca çarpmak kendine
Bırakıp gitmenin en kolay yerindeyim
Geçti kaldırım kenarındaki çiçeğe bakıp ağlamalarım
Öyle ki ham meyve gibi düşsem dalımdan
Düştüğüm yerde nasıl pişeceğimi sorgularım.