Bir dilek ağacı sanki hayatım
Her hafta şiirler bağlıyorum dallarına
Su veriyorum sessizce damarlarına
Duymasınlar,okumasınlar şiirleri diye
Korkum,okunmasından değil
Okunup,düşünmeden geçilmesinden
Kendi şiirim olduğu için söylemiyorum
Her mısrasında sen varsın
Her sözcüğü işlerken şiire
Hep sen varsın aklımda
Senin kokun senin ruhun var
Okuyup,atamaz kimse o şiirleri
İçinde sen varken
Dilek ağacına otuz altıncı
Dileğimi bağlıyorum yeni umutlarla
Dallar şiirlere durdu
Ağacın dalları yoruldu artık
Bir insanın zor kaldırdığı duyguları
Bir ağaç nasıl kaldırsın?
Kırılmadan o heybetli dallar
Çıkıp gelir misin yanıma?
(13.05.2017)
Kayıt Tarihi : 5.6.2017 01:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emin Vural](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/06/05/otuz-altinci-hafta.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!