Otuz Altı Şiiri - Sevtap Gündüz Vural

Delikanlı kızlığımın en uçarı zamanları
Rüzgara teslim saçlarım savuruyor onları
Dalga dalga bir o yana bir bu yana
Çapkın rüzgar giriyor her teline arsızca
Nice sevda yelleri nice kavak yelleri başımda
Bir sevda kuşu kondu tam on sekiz yaşımda
On sekiz yaşım yirmi yaşım yirmi beş otuz yaşım
Derken ayaklarım yere değdi şimdi otuz altı
Sandım ki zaman elimde bir kurulu oyuncak
Ben kurarsam çalışacak, dokunursam duracak
Saat, gün, hafta, ay, yıl; zamanın ne önemi var
Bir servet sahibiyim önümde uzun yıllar
Yıllarmış akıp giden elimden su misali
Meğer aldatmış beni bir yalanın hayali
Ah gönlüm deli gönlüm divane gönlüm
Harcadım hovardaca soldu zaman gülüm
Sönmez sandığım gençlik ateşi erimiş avuçlarımda
Saklıdır tecrübe denen yaşanmışlar gözyaşlarımda